Metalurji ve malzeme mühendisliği, insanlığın ihtiyaç duyduğu, geleceğe dönük mühendislik malzemelerinin, çevresel sorumlulukların da göz önünde tutulduğu üretim yöntemleriyle üretilmesi ve geliştirilmesi, ancak "teknolojik-ekonomik-ekolojik" denge bileşenlerinin her birinin zorunluluk arz ettiği mühendislikler arası bir misyon ve strateji odaklı bir çalışma süreciyle mümkün olabilmektedir.

Metalurji ve Malzeme Mühendisliği günümüzde kimya, makine, inşaat, uzay-uçak, elektrik-elektronik, çevre ve tıp alanlarına yayılmış çok disiplinli bir bilim ve teknoloji dalı olarak gelişmesini sürdürmekte ve verimlilik, enerji ve hammadde üçlüsü ile uyum içinde olan üretim süreçlerinin sektöre kazandırılmasında önemli rol oynamaktadır. Son yıllarda Metalurji ve Malzeme Mühendisliğindeki gelişmeler, genel olarak Metalurjik proseslerin optimizasyonu, nümerik simülasyon ve modelleme üzerine yoğunlaşırken, çevresel Metalurji uygulamalarında da, çevre kirliliğine yol açmayacak nitelikte atılabilir atık üretmek, de-metalize edilmiş (metal iyonlarından arındırılmış) çözeltiyi kullanılabilir su halinde sisteme geri döndürme şeklinde atık su de-metalizasyonu, ikincil kaynakların yeniden değerlendirilmesine yönelik reaktör ve proseslerin tasarımı (ve geliştirilmesi) gibi konular önde gelmektedir.

Metalurji ve Malzeme Mühendisliği, hammadelerden başlayarak, metal, seramik ve polimer esaslı malzemelerin üretilmesini; üretilen malzemelerin özelliklerinin çeşitli sanayi dallarındaki ihtiyaçlara uygun hale getirilmesini konu alan bir mühendislik dalıdır. Havacılık başta olmak üzere, savunma sanayii, ağır sanayii, kimya sanayii, enerji, haberleşme, taşıma ve diğer sektörlerin ihtiyaç duyduğu üstün performanslı ürünlerin geliştirilmesi ve üretilmesi, ilerleyen teknoloji ve günümüzdeki pazar şartlarının kaçınılmaz gereğidir. Metalurji ve Malzeme Mühendisliği bu tür ihtiyaçlara cevap verebilen üstün malzemeleri geliştirmiş ve ilerleyen teknoloji ile birlikte daha üstün olanları geliştirmeyi hedeflemektedir.